چم مهر
و درست همانند سال های قبل؛ باز هم اسفند و شلوغی و همهمه و بدوبدو و عذاب وجدان کارهای باقیمانده... باز هم دغدغه خرید و هفت سین و مسافرت و تعطیلات... باز هم دلخوشی عیدی و جیب پرپول... باز هم دلخوشی مدتی خوابیدن و دیر بیدار شدن... باز هم دلخوشی استراحت... باز هم سوالات کلیشه ای از رنگ سال و مد و........... باز هم بوی بهار... باز هم یک لبخند به معنی؛ امید به یک تحول خوب در سال جدید... "امید به تحولی خوب برای همه ی شما عزیزان" و البته یک کمی صبور باشید برای درددلی دردآور... من میدونم و شما هم خوب میدونید که هر کس واسه خودش غم و غصه ای داره... یکی به خاطر نداری و دیگری از مال زیاد... بابا شب عید دیر میره خونه تا نکنه بچه هاش بیدار باشن و از او عیدی بخوان... بابا شده گاوصندوق بچه هاش و هیچ ارزش دیگه ای برای بچه هاش نداره... هر دو سو درد هست...چه برای دارا و چه برای ندار!!! شب عید است و انتظارات خانواده ها بالا... حق دارند و می خواهند شب عید"حداقل شب عید" خوش باشند... خدایا، دردهای زیادی در این نوشته ی کوتاه بود...هر دو طرف درد بود... خدایا، در این دو قدم مانده به عید از تو "فقط از تو" یک خواهش دارم؛ خدایا!!! هیچ پدر و مادری رو شرمنده بچه هاش نکن... فقط تو میتونی و فقط از تو می خواهم... آمین
| Design By : Pichak |
تلخ ترین چیز در اندوه امروزم خاطره شادمانی دیروزم در چم مهر است... چم مهر اندیشه ابدی و غرور پاک روستایی من است... روح من همیشه در چم مهر است. زیرا که همیشه و در همه حال دلتنگ چم مهرم... چم مهر زادگاه من است... خاک من است... افتخار من است... این وبلاگ را تقدیم می کنم به همه ی چم مهریهای عزیز و تمام دوستانی که دوستشان دارم... امیدوارم توانسته باشم با ایجاد این وبلاگ ذره ای از خوبیهای بی کران شما را پاسخی داده باشم... خدایا عقیده مرا از دست عقده ام مصون بدار!!! مخلص همه ی شما عزیزان؛ مختـــــــار تنــــــدر
