چم مهر
تا حالا به لحظه تحویل سال 1450 فکر کردید!!!؟؟؟ همه بلند میشن، روی همدیگر رو می بوسن و فرا رسیدن سال نو رو بهم تبریک میگن و... اون وسط یه مهربون از جمع جدا میشه وقاب عکسی رو می بوسه و روش دست می کشه و میگه: روحت شاد مامان بزرگ، روحت شاد پدر بزرگ!!! میدونید اون عکس کیه؟؟؟ اون عکس من و شماست!!! تبدیل شدیم به یک خاطره... آنهم شاید اگر خیلی خوش شانس باشیم... این واقعیت روزگار من و توست... پنجاه سال دیگر فقط یک خاطره ایم... توی یک قاب عکس خاک گرفته... شاید هم نه عکسی و نه قابی... همین و واقعا همین...!!! پس چرا دل شکوندن؟؟؟ چرا تظاهر؟؟؟ چرا دروغ؟؟؟ چرا بی مهری؟؟؟ چرا...؟؟؟ بیایید مهربون باشیم... شاد باشیم... کینه ها رو دور بریزیم... همین الان دلی بدست بیاوریم... اون سالها چه بخواهیم چه نخواهیم بزودی فرا خواهند رسید... پس بهتره خاطره ای خوش و یادی از انسانی شایسته بجا گذاشته باشیم... باور کنید روزی هزار بار میمیره،کسی که فکر میکنه برای کسی مهم نیست... هوایِ هم رو داشته باشیم... شاید یه روز دیگه وقت نباشه... شاید ما نباشیم... شاید اون نباشه... و دیدنش آرزومون بشه... وقت کمه... زندگی کوتاست!!! ســــــال نـــــــو مبــــارکــــــ
| Design By : Pichak |
تلخ ترین چیز در اندوه امروزم خاطره شادمانی دیروزم در چم مهر است... چم مهر اندیشه ابدی و غرور پاک روستایی من است... روح من همیشه در چم مهر است. زیرا که همیشه و در همه حال دلتنگ چم مهرم... چم مهر زادگاه من است... خاک من است... افتخار من است... این وبلاگ را تقدیم می کنم به همه ی چم مهریهای عزیز و تمام دوستانی که دوستشان دارم... امیدوارم توانسته باشم با ایجاد این وبلاگ ذره ای از خوبیهای بی کران شما را پاسخی داده باشم... خدایا عقیده مرا از دست عقده ام مصون بدار!!! مخلص همه ی شما عزیزان؛ مختـــــــار تنــــــدر
