با سلام و عرض ادب خدمت خوانندگان عزیز و دوست داشتنی وبلاگ چم مهر.

ببخشید که خیلی دیر اومدم،از شما چه پنهون رفته بودم چم مهر؛همان دیار آرزوها و دلتنگیهای من.

واقعاً جای همه شما خالی بود،میدونید چرا؟

چونکه عروسی پسر عموی دوست داشتنی و مهربونم بود(داریوش تندر)خیلی دوسش دارم،از ته دل براش آرزوی خوشبختی می کنم.

خلاصه حسابی خوش گذشت،البته اتفاق های دیگری هم پیش اومد که اونهارو بعداً بهتون میگم،یه کم خصوصین.

یه چندتا سخن آموزنده و البته آبدار براتون آماده کردم که امیدوارم استفاده لازم را از این سخنان ببرید.

بخوانید:

هرگز امیدی را از کسی سلب نکن ، شاید این تنها چیزی است که او دارد.

هر وقت که زمین خوردی ، دست کم چیزی از زمین بردار...

حسود فکر می کند که اگر پای همسایه اش بشکند ، او بهتر می تواند راه برود.

کسی که سوال می پرسد ، چند دقیقه احمق است اما کسی که سوال نمی پرسد ، برای همیشه احمق است.

برای هر مشکلی دست کم دو راه حل وجود دارد ، سکوت و صبر و گذر زمان.

زیاد زیستن آرزوی همه است اما خوش زیستن ، آرمان یک عده معدود.

من به شانس خیلی اعتقاد دارم ، چون هر وقت که تلاش می کنم ، شانس می آورم.

ارزش هر کس به اندازه چیزی است که به دنبال آن است.

مردم اغلب از بی وقتی شکایت می کنند ، در حالی که مشکل اصلی بی هدفی است.

پول بر عاقلان خدمت می کند و بر جاهلان ، حکومت.

پرستویی که به فکر مهاجرت است از ویرانی آشیانه نمی ترسد.

خوش بین باشید ، اما خوش بین دیرباور.

نوشته شده در پنج شنبه 88/7/23ساعت 7:45 عصر توسط مختار تندر نظرات ( ) |