سلام به همگی،سلام به خوانندگان عزیز و دوست داشتنی وبلاگ چم مهر،سلام به اهالی چم مهر و سلامی سرشار از دلتنگی به همه دوستان.

حالتون چطوره؟خوبید؟ امیدوارم که همگی خوب و سلامت باشید و به قول خودمون:خدا دیار سرتو وا.

من باز هم بد قولی کردم و یه مدتی نبودم،شما به بزرگی خودتون ببخشید.از شما چه پنهون یک عمل جراحی خیلی کوچک داشتم که خداروشکر به خیر گذشت و الان در خدمت شما هستم.

دوستان عزیزی که محبت دارید و به وبلاگ چم مهر سر می زنید و هر از گاهی هم نظر میدید،اگر که برای شما امکانپذیر هست و زحمتی نیست آدرس ایمیلتون فراموش نشه.راستی،همین روزها میخوام که"چم مهر در گذر تاریخ"را روی وبلاگ بیارم و شناسنامه چم مهر را بصورت شفافتر و کاملتر بیان کنم.لذا از همه کسانی که اطلاعاتی در این مورد دارند استدعا دارم که مرا یاری کنند.ودر پایان،چند کلام دلنشین تقدیمتان می کنم:

چه زیباست هنگامی که در اوج نشاط و بی نیازی هستی و دست دعا به درگاه خداوند برداری.

آفرین بر حسادت!چه عدالت پیشه است،پیش از همه صاحب خود را می کشد.

با طلوع هر صبح فکر کن تازه به دنیا آمدی و مهربان باش و دوست بدار ، شاید فردایی نباشد.

پرواز اعتماد را با یکدیگر تجربه کنیم تا نشکنیم بال های دوستیمان را.

هرگز فراموش نکن که شانس تو همان تفکر توست.

قلاب ها علامت کدامین سؤالند که ماهیان اینگونه جوابشان میشوند . . . ؟

چه مردمان پستی هستند کسانی که به خاطر جلب توجه دیگران خود را هم عقیده و هم فکر آنها نشان میدهند.

همیشه آغاز راه دشوار است،عقاب در آغاز پر کشیدن،پر میریزد ولی در اوج حتی از بال زدن هم بی نیاز است.

زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست،آنقدر سیر بخند که غم از رو برود.

خاطرمان باشد،بیاد هم باشیم،شاید سالها بعد در گذر جاده ها بی تفاوت از کنار هم بگذریم و بگوییم: آن غریبه چقدر شبیه خاطراتم بود!!!

 

نوشته شده در پنج شنبه 88/10/10ساعت 11:3 صبح توسط مختار تندر نظرات ( ) |