چم مهر
مصیبتی شده این اینترنت...
بلای خانمانسوزی شده این اینترنت... چه کانونهای گرمی که به خاطر استفاده نادرست از اینترنت به سردی و جدایی کشیده شده... حرف ما استفاده نکردن از اینترنت نیست....بلکه استفاده صحیح از اونه.... فیلتر صفحات نامناسب و نادرست اولین قدم برای استفاده ی درسته... حیف لحظاتی رو که میتونیم کنار کانون گرم خونواده باشیم ولی... ولی پای اینترنت و چت میگذره... به چه قیمتی...؟؟؟ به نظرتون صرف این همه وقت پای نت میتونه سودی برای آخرتمون داشته باشه و حتی برای دنیا... به نظرتون آرامش کاذبی رو که از نت می گیریم میتونه جای محبت واقعی پدر و مادرو بگیره؟؟؟؟ تا کی و تا کجا...؟؟؟ بی ترمز و توقف داریم توی راه های تودرتوی نت می چرخیم... و اکثرا بدون هدف و محض سرگرمی... اما مطمئنن یه روزی از نت هم دلزده میشیم... روزی که شاید خیلی دیر شده باشه و عزیزی رو توی دنیای واقعی نداشته باشیم... دستمون را برای گرفتن دستی مجازی دراز می کنیم... غافل از اینکه بدونیم اون دستی که دستمون رو می گیره دست کیه...؟؟؟ شاید که دست به ظاهر زیبای اون مثل دستای آردی گرگ قصه ی بچگیهامون باشه... بهتره یه خورده فکر کنیم و دور از عادت و احساس فکر کنیم... فرد پشت این دیوار مجازی نمیتونه جای همدم و مونس دنیای واقعی مارو بگیره... دل بستن ساده ست...اما دل کندن چطور...؟؟؟ بنظرت دل کندن هم مثل دل بستن راحته...؟؟؟ خودت رو اسیر هر دلی نکن که بازنده ی این دنیای پوشالی قطعا تویی... مونس واقعی تو خداست... همدم بغض و اشک تو مناجات با خداست... دست گرم پدر و مادرت رو بگیر...نه دستای یخ زده اینترنت...
| Design By : Pichak |
تلخ ترین چیز در اندوه امروزم خاطره شادمانی دیروزم در چم مهر است... چم مهر اندیشه ابدی و غرور پاک روستایی من است... روح من همیشه در چم مهر است. زیرا که همیشه و در همه حال دلتنگ چم مهرم... چم مهر زادگاه من است... خاک من است... افتخار من است... این وبلاگ را تقدیم می کنم به همه ی چم مهریهای عزیز و تمام دوستانی که دوستشان دارم... امیدوارم توانسته باشم با ایجاد این وبلاگ ذره ای از خوبیهای بی کران شما را پاسخی داده باشم... خدایا عقیده مرا از دست عقده ام مصون بدار!!! مخلص همه ی شما عزیزان؛ مختـــــــار تنــــــدر
