چم مهر
امام صادق (علیه السلام) فرمودند: برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام مىگیرد و تصویب آن در شب بیست و یکم و تنفیذ آن در شب بیست و سوم... التماس دعا می گویند؛ هر وقت آب می نوشی بگو؛ "یا حسین(ع)" این روزها که آب می بینی و نمی نوشی آرام بگو؛ "یا ابوالفضل(ع)" فرا رسیدن ماه ضیافت الهی بر شما عزیزان مبارک.
السلام علیک یا صاحب الزمان(عج) ای دل بشارت میدهم خوش روزگاری میرسد یا درد و غم طی میشود، یا شهریاری میرسد گر کارگردان جهان، باشد خدای مهربان این کشتی طوفان زده هم بر کناری میرسد اندیشه از سرما مکن، سر میشود دوران وی شب را سحر باشد زپی، آخر بهاری میرسد ای منتظر! غمگین مشو، قدری تحمل بیشتر گردی به پا شد در افق، گویی سواری میرسد نیمه شعبان، میلاد گل همیشه بهار قائم آل محمد(ص) مبارک
باغبانی پیرم که به غیر ازگلها از همه دلگیرم... کوله ام غرق غم است، آدم خوب کم است... عده ای بی خبرند، عده ای کور و کرند و گروهی پکرند... دلم از این همه بد می گیرد... و چه خوب آدمی می میرد!!!
هیچ کس با من نیست مانده ام تا به چه اندیشه کنم...!!! مانده ام در قفس تنهایی می خوانم... چه غریبانه شبی است، شب تنهایی من...
قبل از اینکه روستایی به نام چم مهر بوجود آید در سرزمینی که اکنون به نام چم مهر مشهور است ایلها و طوایفی به صورت موقت سکنی می گزیدند، که معمولاً کوچ نشین بودند. تا اینکه عده ای از طوایف لر که اکثریت آنها از طایفه میر بودند به دستور رضاخان از منطقه ییلاقی به سمت جنوب استان لرستان کنونی تبعید شدند. و از این قوم مهاجر عده ای در منطقه هلوش کنونی و عده ای دیگر در کنار کشگان رود سکنی گزیدند.
در اصطلاح لری به مناطق نسبتاً هموار که از یک طرف به کوه و از طرف دیگر به رودخانه منتهی شوند چم گفته می شود. و بدلیل اینکه در این چم تاکستان هایی وجود داشته و در اصطلاح لری به درخت انگور مهو گفته می شود، این منطقه چم مهو گفته شد. سپس با اندک تغییری که در زمان ثبت این منطقه بوجود آمد، این منطقه به چم مهر ثبت گردید. و این چنین بود که طایغه میر و بستگان نزدیکش که از طوایف؛ طافی، بازگیر و بیرانوند بودند در سال 1309 هجری شمسی به چم مهر وارد شدند. و در سال 1312 با تلاشهای خستگی ناپذیر و دلسوزانه ی میر غلام هاشمی، چم مهر در تقسیمات کشوری ثبت گردید. و حال چم مهر خود نیز به دو روستای چم مهر بالا و چم مهر پایین تقسیم شده است.
اینجا تمام دیدگان در انتظار است اینجا تسلی دادن دل افتخار است اینجا اگر ساحل شدی بی انتهایی اینجا اگر لنگر فکندی ناخدایی
به که پیغام دهم؟؟؟ به شباهنگ به شب مانده به راه... یا به انبوه کلاغان سیاه؟؟؟ به پرستو که سفر می کند از سردی فصل... یا به مرغان نکوچیده ی شهر؟؟؟ به که پیغام دهم که به یادت هستم...!!!
منطقه کلک چم مهر مربوط به دوره ساسانیان، سدههای اولیه دورانهای تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان پلدختر، بخش مرکزی، دهستان جایدر، 2/1 کیلومتری غرب روستای چم مهر واقع شده و این اثر در تاریخ 28/12/1385 با شماره ثبت 18455 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
من خدا را دارم... کوله بارم بر دوش، سفری باید کرد... سفری بی همراه، گم شدن تا ته تنهایی محض... سازکم به من گفت: هر کجا رسیدی ،از سفر ترسیدی... تو بگو از ته دل؛ من خدا را دارم... من و سازم چندیست که فقط با اوییم...
Design By : Pichak |